Een spirituele, mentale en fysieke transformatie

Het is alweer 7 jaar geleden dat ik er mentaal en fysiek totaal niet lekker bij zat. 
Mijn hoofd was overuren aan het draaien wat resulteerde in slapeloosheid en vergeetachtigheid. Zelfs zo erg dat ik in gesprekken woorden door elkaar ging halen, verkeerde woorden gebruikte en dit niet eens doorhad, totdat iemand me erop aansprak. Om vervolgens in paniek te schieten omdat ik het gevoel had de controle kwijt te raken.

Wanneer ik rustig op de bank zat, kreeg ik ineens een paniekaanval. En omdat ik precies wist (en nog steeds weet), hoe ik dit moet verbloemen, had Tim dit vaak niet eens door. In mijn lichaam gebeurde vanalles maar aan de buitenkant was niks te zien. Omdat ik zo gewend ben om constant die controle te houden, hebben veel mensen, zelfs de mensen die mij het beste kennen, vaak niet door hoe ik me nu eigenlijk voel.
Totdat mijn emmertje overloopt. En dan ook echt overloopt. Wat voor de buitenwereld dan ‘uit de lucht komt vallen’. Voelt voor mij als een wervelwind die over me heen raast en waarbij ik me vastgrijp aan alles om me heen om niet omver geblazen te worden.

Ik kwam niet tot een diepere laag bij mezelf

Ik was op dat moment- 7 jaar geleden- een jaar afgestudeerd en werkzaam als Sociaal Maatschappelijk werker.
Dit werk lukte op dat moment totaal niet omdat ik echt al genoeg aan mezelf had. Maar omdat ik dus een kei ben in alles verbloemen en (verbaal) nogal sterk overkom, snapte velen niet wat er nou precies aan de hand was. Laat staan ikzelf, want even echt voelen hoe ik me voelde lukte niet. Ja, rationeel misschien wel. Zinnetjes als: 'ik ervaar veel spanning, mijn hoofd zit vol, ik slaap slecht omdat ik pieker' etc. Maar tot een diepere laag kwam ik niet bij mezelf. 

Vervolgens nam ik tijd voor mezelf en had ik mezelf na gesprekken met de huisarts maar de stempel overspannen gegeven. Dus rust en leuke dingen doen was het advies dat ik kreeg. 

Ik kwam via via terecht bij een natuurlijke geneeswijzer en daar ben ik enkele keren geweest. Dit heeft me toen geholpen om de spanning in mijn lichaam te verlagen door middel van homeopatische middelen en voedingstips. 

Langzaam krabbelde ik weer op en ging het eigenlijk wel weer. Ik kreeg een leuke baan in de jeugdzorg en ging vol enthousiasme aan de slag daar. Inmiddels had Tim ook een leuke baan en vermaakte we ons samen wel.

Heftig eczeem en een ovariumcyste

Ik zat dus weer goed in de flow en deed mijn dingetjes. Werken, op stap gaan, uit eten gaan, mijn vrienden geregeld zien etc.
Ondertussen kreeg ik fysiek allerlei klachten.

Ik kreeg heel heftig eczeem op mijn handen en na verschillende onderzoeken in het ziekenhuis kwamen ze er ook achter dat er een grote cyste op mijn eierstok zat.

Gelukkig was deze ovariumcyste goedaardig maar wel erg groot waardoor ze adviseerde om hem te verwijderen. Het risico was wel dat ik mijn eierstok kon verliezen… Een andere optie was om aan de anticonceptie pil te gaan om mijn hormonen in balans te brengen. Toen ik namelijk vroeg hoe deze cyste daar zo ineens kon komen, kreeg ik een vaag antwoord dat dit kwam door hormonale schommelingen.

Ik ontdekte hoe mijn lijf zelf kon herstellen door geen exorfines te eten. Een combinatie van vooral pure onbewerkte voeding en ontspanning door yoga en meditatie

De keuze tussen het verwijderen van de ovariumcyste of uitgaan van het zelfhelende vermogen van mijn lichaam was toen snel gemaakt; ik laat dat ding lekker zitten en ga me verdiepen in het herstellend vermogen van mijn lichaam. Zo kwam ik bij een vrouw terecht uit de Chinese geneeskunde en zij adviseerde mij, gezien mijn klachten en de uitslag van de bloedtest die zij bij mij had gedaan, een exorfine vrij dieet. Dit betekent geen gluten, koemelk, soja en spinazie en daarbij at ik ook geen suiker. 

Mocht je het interessant vinden, google maar eens op exorfine vrije voeding en je komt interessante informatie tegen. Er zijn al onderzoeken dat het een gunstig effect heeft op mensen met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS) en Prikkelbare Darm Syndroom (PDS). 

Toen ik in de jeugdzorg werkte, hadden veel cliënten met ASS of ADHD ook een glutenallergie. Heel interessant hoe dit allemaal met elkaar in verbinding staat. 

Maargoed, ik dwaal af ;)

Stap voor stap begon ik met het exorfine vrije dieet en ik voelde me na 2 maanden echt een ander mens. Mijn eczeem ging weg, ik had veel energie, voelde me opgewekt en blij, sliep goed, een mooie huid, een platte buik (en wat kilootje lichter ofcourse) en wat me ook opviel; mijn oogwit was echt helder wit. Zonder rode adertjes of een gloed erover. 

Na drie maanden had ik een afspraak in het ziekenhuis en tot mijn grote verbazing was de cyste echt enorm geslonken! Van ongeveer 15 cm naar nog maar 3 cm. Zo bizar. 

Naast het dieet wat ik volgde, ben ik me gaan verdiepen in yoga en meditatie omdat ik nog steeds last had van (chronische) stress. Iedere dag deed ik 1 of 2 keer per dag een yin yoga sessie. Gewoon thuis, via YouTube. De combinatie van goede voeding en ontspanning zorgde er voor dat ik in een hele andere ‘staat van zijn’ belandde.
Ik kon ineens luisteren wat mijn innerlijke stem me te vertellen had en durfde hiernaar te handelen. 

Als je dit nu leest en denkt; oeh dat dieet klinkt goed, dit ga ik ook doen! Dan adviseer ik je om een afspraak te maken bij iemand die voor jou een EMB bloedtest kan afnemen of een consult te plannen bij een mesoloog die jouw kan ‘uitlezen’, zodat je individueel advies krijgt. Ieder mens is anders. Het kan zijn dat jouw lichaam juist beter gaat op totaal andere voeding. Het is niet one size, fits all.

Ik leerde in deze periode dus heel erg te luisteren naar wat mijn innerlijke stem te vertellen had en kwam erachter dat het werk wat ik deed echt totaal geen voldoening gaf. Het kostte me intens veel energie en ik merkte dat ik alle problemen van de gezinnen waar ik kwam, moeilijk los kon laten. Daarbij merkte ik ook dat ik met dit werk veel in mijn hoofd bezig was en behoefte had aan even niet hoeven nadenken (tot op zekere hoogte dan, haha) en lekker bezig zijn.

Omdat ik natuurlijk zo bezig was met mijn voeding, belandde ik bij een lokaal bedrijf bij ons in de buurt. Ik kon daar gaan werken en reed in een busje langs boeren om bestellingen af te halen en maakte er boodschappenboxen van.
Even geen zware gesprekken en veel nadenken deed me goed.
Ik denk dat ik dit ongeveer een half jaar aan het doen was totdat ik voor de eerste keer zwanger raakte. 

Mijn eerste zwangerschap en geboorte van ons eerste kind vond ik echt een hele spirituele reis

Het ouderschap brengt mij en Tim zo veel inzichten en laat ons tegelijkertijd ook heel erg nadenken over hoe wij ons leven willen leiden. 

Ook ervaarde ik heel veel uitdagingen tijdens het eerste geboortejaar bij allebei de kinderen. Inmiddels is Suus 3 en Siem 1 jaar. Ik kan wel zeggen dat ik dat eerste jaar bij allebei als heel intens en heftig heb ervaren. Vooral mentaal. Hierover deel ik ook mijn eerlijke ervaringen en gedachtes in mijn reis in het moederschap .

Wat de afgelopen jaren een terugkerend thema blijft in mijn leven. Toen ik net was afgestudeerd en ging werken. Maar ook daarna, toen ik moeder werd, is dat we de verbinding kwijt zijn. De verbinding met onszelf maar ook met elkaar. En dan bedoel ik echt de diepere verbinding. Omdat we allemaal zo individualistisch en gehaast leven. En met social media, waarop het lijkt alsof we allemaal gelukkig zijn en alles hebben. Het bijna fout is als we eens even op tafel leggen hoe we ons nou eigenlijk echt voelen. Of het erkennen dat we het moeilijk vinden om überhaupt te voelen. 

En ik weet ook dat niet iedereen hier op zit te wachten. Of dit totaal niet boeiend vind. En dat mag ook. Tuurlijk! 

 

Alleen mijn doel, mijn missie is om weer te gaan voelen en te gaan verbinden. Met ons hart. Met elkaars hart. Met de natuur. En al het moois wat deze wereld te bieden heeft. En om dat te kunnen doen denk ik dat het heel belangrijk is om een eerlijk verhaal te vertellen. Om herkenning en erkenning te vinden bij elkaar. En elkaar te inspireren en ons minder eenzaam te voelen. Dat hoop ik te doen met deze blog. 

Ik hoop dat je me blijft volgen en wie weet verbinden we in real life ook eens met elkaar. 

Veel Liefs, 

Pia