Herken je dat? Dat je dagen vooral bestaan uit lijstjes afwerken, kinderen wegbrengen en zorgen dat alles in huis doorgaat… terwijl je eigenlijk voelt dat je zelf nergens meer aan toekomt?

Ik belandde ongemerkt in die automatische piloot. Tot mijn lichaam een keihard signaal gaf: zo kan het niet langer. In deze blog deel ik mijn verhaal – en hoe ik stap voor stap weer terugkwam bij mezelf.

Altijd maar doorgaan

Het afgelopen anderhalf jaar voelde ik zóveel emoties door elkaar dat ik ongemerkt de automatische piloot inschakelde.

Mijn dagen draaiden vooral om lijstjes afwerken, het gezin draaiende houden en zorgen dat alles praktisch geregeld was.

Tijd of energie om écht naar binnen te keren, had ik niet.

Geen ruimte voor mezelf

Een meditatie of een paar minuten yin yoga? Ik vertelde mezelf dat daar geen tijd voor was. Terwijl ik diep vanbinnen wist: dit is precies wat ik nodig heb om tot rust te komen als moeder.

Maar in plaats daarvan bleef ik doorgaan. Langzaam maar zeker verloor ik het contact met mijn gevoel.

Mijn lichaam trok aan de noodrem

Na een jaar aanmodderen gaf mijn lichaam een duidelijk signaal: zo kon het niet langer.

Een paar dagen voor de avondwake van mijn opa liep de spanning in mijn lijf zó hoog op dat ik bijna niet meer kon lopen. Mijn buik en bekken deden hevig pijn.

Medisch gezien was er niets aan de hand. En toch wist ik: dit gaat verder dan lichamelijke klachten. Mijn lichaam riep me tot stilstand.

Overlevingsstand loslaten

Ondanks dat ik jarenlang tools verzamelde om dichter bij mijn gevoel te blijven, word ik soms nog steeds overvallen door die oude overlevingsstand.

Pas toen ik dit erkende en mezelf niet langer veroordeelde, ontstond er ruimte. Ruimte om te ademen. Ruimte om weer te voelen.

Steun zoeken

Ik vond steun bij de praktijkondersteuner van mijn huisarts. Het enige wat ik nodig had, was iemand die luisterde. Iemand die me zag en me hielp weer met beide benen op de grond te komen.

En dat was genoeg om het contact met mezelf langzaam te herstellen.

Een klein duwtje is soms genoeg

Soms heb je maar een klein duwtje nodig. Een opstapje om – na een periode van verlies, verandering of gewoon te veel drukte – weer balans te vinden. Om te ontspannen, te voelen en uit die overlevingsstand te stappen.

Je bent niet alleen

Wat ik inmiddels weet: ik ben niet de enige. Zóveel moeders herkennen dit.

Die automatische piloot voelt veilig en vertrouwd, maar vroeg of laat eist het zijn tol. En diep van binnen weten we dat allemaal.

Ben je op zoek naar informatie, tips en tool die je weer kunnen helpen om te voelen en te ontspannen? Bundeltje Ontspanning helpt je zachtjes terug naar innerlijke rust en balans.