Het liep de spuigaten uit met dat gerook.
Wat begon als af en toe een sigaretje werd al snel weer een verslaving. Daar stond ik dan, in de regen of in de schuur. Een peukje weg te paffen. En het werden er steeds meer. Waar ben ik nou mee bezig? Dacht ik iedere keer als ik er weer eentje had gerookt. Ik merkte dat het een uitvlucht was. Even uit de situatie, een moment voor mezelf, ontspannen. Maar tegenwoordig weet iedereen volgens mij wel dat het juist stress verhogend werkt, zo’n sigaret.
Tegelijkertijd startte ik met mijn blog waar ik het wil hebben over -onder andere- gezondheid. Hoe hypocriet vond ik het dan wel niet om door te blijven gaan met die peukies. Ik besloot om hier eerlijk over te delen en het stoppen met roken te gaan bloggen. Voor mij een stok achter de deur. En voor anderen misschien een inspiratie en motivatie om hetzelfde te gaan doen.
Dag 1:
Vandaag heb ik besloten om nooit meer te gaan roken. Echt nooit meer. Dus ook niet met een feestje, of met een heftige gebeurtenis ‘omdat ik het ècht even nodig heb’.
Ik merk dat ik vooral moeite heb met schakelmomenten waarop ik blijkbaar dus altijd rookte. Na het eten, voor het douchen, als Tim thuis komt.
nu zoek ik dan afleiding door thee te gaan zetten, te schrijven of heel bewust adem te halen en mezelf de vraag te stellen wat ik nu nodig heb.
Het was een pittige dag met ‘s nachts maar 2 uur slaap door twee nachtbrakertjes waardoor ik er om 21:00uur echt af lag. Fysiek en mentaal. Dus hup! Lekker naar bed en morgen weer fris en fruitig vol goede moed de dag beginnen!
Ik vraag me af: Wat hielp jou om afleiding te zoeken als je zin had in een peukie?
Reactie plaatsen
Reacties